انجمن نجوم بوعلی سینای گلپایگان

دوره تناوب مداری نجومی این سیاره برابر با تقریبا"687 شبانه روز زمینی است و دوره تناوب هلالی این سیاره 78 شبانه روز زمینی می باشد.

با کمی دقت می توان فهمید که دوره تناوب نجومی این سیاره نزدیک به دو برابر دوره تناوب نجومی زمین است و نتیجه آنکه ،فصل های مریخ نزدیک به دو برابر فصل های زمینی به طول می انجامد.

اطلاعاتی در مورد مریخ:

فاصله از خورشید: این سیاره در 249 میلیون کیلومتری بیشترین فاصله ی خود را از خورشید داراست و در 207 میلیون کیلومتر کمترین فاصله ی خود را داراست.

این سیاره در نزدیکترین فاصله اش از سیاره ی زمین به 56 میلیون کیلومتری میرسد.

سرعت متوسط مداری:24 کیلومتربرثانیه

آلبدو:16%

شعاع:3394 کیلومترکه تنها 53 درصد شعاع زمین می باشد.

چگالی متوسط مریخ برابر با 3940 کیلوگرم بر متر مکعب می باشد.تنها اندکی بیشتر از چگالی ماه و خیلی کمتر از چگالی زمین است.چگالی کم دلالت بر این دارد که ناحیه داخلی مر یخ بایستی با ناحیه ی داخلی زمین متفاوت باشد به ویژه هسته ی آن باید کوچک تر و احتمالاً شامل فلزاتی باشد که چگالی کمتری از مواد هسته ی زمین دارند.

دما:

برای یک دوره ی تناوب 2 ماهه ی مریخی ،دمای سطح در سراسر سطح مریخ در طول شبانه روز زیر دمای انجماد باقی میماند. در عرض جغرافیایی 23 درجه ی شمالی ،دمای هوا نزدیک زمین در گستره ای از 85- تا 29- درجه سانتیگراد بود.در نقطه ای شمالی تر ،دما حتی کمتر هم می شودو آب به صورت شبنم منجمد در سطح متراکم می گردد.

اما به طور کلی بیشترین دمادر مریخ 20 درجه سانتیگراد و کمترین دما 140- درجه سانتیگراد می باشد.

جو:

جو این سیاره شامل 95% دی اکسیدکربن ،2/7 % نیتروژن ،1/6 % آرگون ،0/03 %بخارآب و مقدار کمی مونوکسیدکربن می باشد که ترکیبی شبیه زهره دارد.این سیاره از زمین خیلی خشک تر است به خاطر فشار سطحی کم امروزه آب نمی تواند در مریخ وجود داشته باشد. فقط در عمیق ترین دره های تنگ و باریک که فشار جو زیاد است، آب می تواند روی سطح به صورت مایع وجود داشته باشد. اگرچه جو آن بیشتر از دی اکسید کربن است ولی چگالی کم جو مانع از ایجاد اثر گلخانه ای می گردد و رقیق بودن جو اختلاف دما را در طول شبانه روز بسیار زیاد کرده است. روی سطح مریخ هم حفره ها و دهانه ها دیده می شوند ولی عموماًحفره های مریخ به خاطر فرسایش باد کم عمق تر از حفره های ماه و عطارد اند.

رنگ این سیاره نارنجی تند متمایل به قرمز و قهوه ای است که 70% سطح مریخ را تشکیل می دهد. آنها ظاهر متمایل به قرمزی را به مریخ می دهند این سطوح حاوی  اکسید آهن می باشند. شن های زنگ زده که بسیاری از آنها خیلی صاف تر از شنهای سواحل زمین هستند بوسیله ی بادهای سهمگین که تندی شان بیش از 100 است ،طوفانهای سهمگین پهنه ی این سیاره را تشکیل می دهند.

 کلاهکهای یخی مریخ دارای پوششی از یخ که قطر آنها گاه به چندین متر نیز می رسد،هستند.هیدروژن موجود در این یخ ها میتواند در آینده سوخت با ارزشی برای مصرف موشک های فضایی در بین راه باشد.

لایه های سطحی این یخ ها از ،دی اکسد کربن منجمد شده ی همراه با آب و لایه های زیرین ،آب یخ زده هستند .ضخامت این پوشش های یخی در فصول مختلف کم و زیاد میشوند.

 در سیاراتی که جو دارند مثل زهره و مریخ امکان بارش وجود دارد دانشمندان می گویند که در قطبهای سیاره ی مریخ برفی از یخ خشک یا Co2 جامد می بارد و در سطح قطب سیاره به آرامی می نشیند. تابستان ها این یخ بر جامانده تبخیر یا تصعید می شود.

اقمار:

فقط سه قمر در اطراف سیارات خاکی در چرخش هستند. ماه (قمر زمین)، دیموس و فوبوس که از اقمار مریخ می باشند.فوبوس (ترس) قمردورنی مریخ استکه در مدت  7/67 ساعت به دور مریخ می چرخد. فوبوس یکی از دو قمری است که سریعتر از سیاره ی مادر به دور آن می چرخد، لذا فوبوس از غرب طلوع کرده و در شرق سیاره غروب میکند و دیموس (هراس) قمر بیرونی مریخ است که در مدت 30/3 ساعت به دور مریخ می چرخد.

منشاء قمرها:

 مریخ نزدیکترین سیاره خاکی به کمربند سیارکی است. فاصله متوسط مر یخ و سیارکها 1/3 واحدنجومی است . مریخ احتمالاً هر دو قمر را از سیارکهای با خروج از مرکز بسیار زیاد که از نزدیک آن عبور می کردند جذب کرده است.