انجمن نجوم بوعلی سینای گلپایگان

این سیاره بعد از خورشید و ماه و برخی دنباله دارهای نادر پرنورترین جرم آسمانی است. وقتی که در حد اعلای روشنی است هنگام روز دیده می شود و در تاریکی شب از اشیاء سایه می اندازد.

 مدارش از هر سیاره ی دیگری به دایره نزدیکتر است و از هر سیاره ی دیگری به زمین نزدیکتر می شود از نظر اندازه خیلی به زمین شباهت دارد و به خواهر زمین معروف است.

روشنی قابل توجه زهره معلول چند عامل مساعد است:

 1) نزدیکی آن به خورشید

 2) نزدیکی آن به ناظر زمینی

 3) مقدار بزرگ آلبدوی (نسبت بازتاب) این سیاره است. زهره 76% نوری را که از خورشید دریافت می کند به فضا بازتاب می کند.

این سیاره مدار خود را در 225 روز زمینی طی میکند و از دید ناظر زمینی این سیاره در مدت 584 روز زمینی ،با زمین و خورشید در یک امتداد قرار میگیرد.بنابراین میتوان گفت:

دوره تناوب مداری نجومی:225 روز زمینی =P

دوره تناوب هلالی این سیاره :584 روز زمینی =S

مواقع رصد و اهله ی زهره:

بهترین موقع رصد این سیاره، بامداد در نیمکره شمالی، به هنگام پاییز است.

زهره نیز مانند عطارد دارای اهله است. این سیاره نخستین بار توسط گالیله رصد شد و او توانست در زمانهای مختلف هلالهای گوناگون این سیاره را مشاهده کند.

عبور(گذر): در موارد نادر زهره مستقیماً از مقابل خورشید می گذرد چنین عبوری را بدون تلسکوپ هم میتوان مشاهده کرد. همانطور که در مورد عطارد گفته شد؛در مورد زهره نیز میتوان گفت که  به دلیل زاویه ی میلی 3/39درجه ای  که صفحه ی مدار زهره با صفحه ی مدار زمین(دایرة البروج) می سازد در هر بار گردش زهره به دور خورشید عبور اتفاق نمی افتد.

اطلاعاتی در مورد زهره:

فاصله از خورشید بطور متوسط:107000000  کیلومتر

سرعت متوسط مداری :35 کیلومتر برثانیه

آلبدو:76%

شعاع:6052 کیلومتر

چگالی متوسط : 5240 کیلوگرم برمترمکعب

چگالی این سیاره  تقریباً همانند چگالی زمین است و دارای هسته فلزی می باشد، زهره چگالی کمتر از زمین دارد پس هسته اش از زمین کوچکتر است.

 زهره در هر 243 روز یکبار به دور خود ولی درجهت عکس حرکت سیارات می چرخد به طوری که خورشید روی این سیاره از مغرب طلوع و در مشرق غروب می کند .هرگاه زاویه ای که صفحه ی مداری یک سیاره با صفحه ی استوائی خودش میسازد بیش از 90 درجه باشید ،سیاره دارای چرخش(دوران به دور محور خودش )معکوس میشود ؛به عبارتی دارای چرخش ساعتگرد(شرق به غرب )خواهد بود.

جوزهره:

جو زهره شامل 96%دی اکسید کربن ،3%ازت ،حدود 0/1-0/4 درصد بخارآب و اکسیژنو مقادیر بسیار اندکی از گازهای دیگر.

خاک نشن های زهره ای روسها کشف کردند که فشار سطحی جو زهره 95 اتمسفر است .

دما:

دما در سطح این سیاره به 480 درجه سانتی گراد و در بالای ابرها به 33- درجه سانتی گراد میرسد .علت این دمای زیاد شاید از به دام افتادنهای موثر حرارت سطحی نتیجه شده باشد ،زیرا دی اکسید کربن تابش مادون قرمز را خوب جذب میکند (پدیده ی گلخانه ای ) .روزها در این سیاره بسیار گرم است ولی در شب از حرارت آن کاسته نمی شود و این به علت ویژگی مهم زهره یعنی اثر گلخانه ای است. دمای سطحی و همچنین فشار بالا میرود. بادهای جوی زهره نیز از روز به شب و از استوا به طرف نواحی قطبی می وزد و شارش باد ،حرارت را حمل می کند؛ پس این هم یکی از علتهای تعدیل دما در سطح زهره است. چرخش ابرهای اطراف سیاره که به سرعت در حال گردش هستند در رصدهای متوالی قابل درک است. مدت زمان چرخش ابرها حول سیاره حدود چهار روز محاسبه شده است.

سطح زهره:

 سطح این سیاره از ورای ابرها غیر قابل مشاهده است و تنها نقشه برداریهایی که به کمک ارسال امواج راداری از سطح این سیاره انجام شده، نواحی پست و مرتفع این سیاره را نشان داده است برخی از ارتفاعات به شکل مخروطهای آتش فشانی نیز در این نقشه برداری راداری ظاهر شده است تصاویری هم از سطح سنگلاخی این سیاره توسط سفینه های روسی مخابره شده است. این سیاره با دارا بودن حرارت سطحی بسیار بالا و فشار جوی شدید، نبود آب و اکسیژن لازم محل مناسب و قابل توجهی برای هیچ موجود زنده ای نیست.

میدان مغناطیسی زهره: