قدر ستاره ای

قدر ستاره ای معیاری است برای سنجش نورانیت ستارگان(عدد قدر همیشه برعکس است یعنی ستاره ای که پر نورتر است عدد قدرش منفی تر است و برعکس)

برای دیدن ستاره هایی که قدرشان از6+به بالا است نیاز به دوربین است وبرای دیدن ستاره هایی که قدرشان ازحدود۸ به بالا است نیاز به تلسکوپ است.

قدر خورشید برابر۷/۲۶-،ماه ۱۶-،زهره ۷/۴-،شعرای یمانی۴۴/۱-،نصر واقع و    سماک رامح هردو نزدیک به صفرو ستاره قطبی ۲+ است.

قدر 6 حد قدر کم نورترین ستاره ی قابل رؤیت با چشم غیر مسلح می باشد.

قدر کمنورترین ستاره که توسط هابل عکاسی شده برابر 30+ بوده است.

ستاره قدر0 به اندازه ی ۵۱۲/۲برابر نورانیت ستاره قدر1، نورانی است.

زوایا

ارتفاع ستاره ی قطبی با افق شمالی برابر عرض شمالی منطقه است مثلاً برای گلپایگان ۳۲ درجه است.

فاصله مرکز آسمان تا افق برابر 90 درجه می باشد.

بیشترین قطر ظاهری ستاره مربوط است به ستاره ی اومیکرون قیطس به قطر ظاهری" 058/. قوسی.

فهرست بایر

آلفا ، بتا ، گاما ، دلتا ، اپسیلون ، زتا ، اتا ، تتا ، ... و امگا

آلفا پرنورترین ستاره درهر صورت فلکی است و به ترتیب کم نورتر می شود.

 فرق جسم های مسیه وNGC آن است که معمولا مسیه ها پرنورتر هستند.