شهاب ها و بارش های شهابی
قبلا بیان شد که ذرات ریزی در فضای میان سیارات پراکنده اند ، هنگامی که به جو زمین وارد می شوند برااثر اصطکاک با جو می سوزند و به صورت شهاب دیده می شوند چون شهابها با سرعت حرکت می کنند چشم ما مسیر سوختن آنها را در جو به صورت ردی درخشان می بیند .اگر جسمی که به جو زمین وارد می شود قطعه سنگی یا فلزی بزرگ باشد بخشی از آن به سطح زمین برخورد می کند که به آن شهاب سنگ می گویند .
اما علاوه بر شهاب هایی که به صورت اتفاقی در آسمان دیده می شوند . در زمانهائی مشخص از سال نیز زمین از میان توده ها ی بزرگی از ذرات ریز عبور می کند و بارش شهابی رخ می دهد .
چون ذرات تقریبا در مسیر ها ی موازی به جو وارد می شوند به نظر می رسد که شهابها از نقطه ی مشخصی از آسمان سرچشمه می گیرند . که آن را کانون بارش می نامند . کانون بارش در بارشها ی شهابی مختلف است و باهم تفاوت دارد نام هر بارش شهابی از نام آن صورت فلکی که کانون بارش در آن قرار دارد گرفته می شود مانند بارش شهابی بر ساووشی ، اسدی ، جوزایی و......
به طور معمول دربارشهای شهابی غنی حدود صد شهاب را در ساعت می توان مشاهده کرد.
برای مثال بارش شهابی اسدی گاهی تا 140 هزار شهاب در ساعت نیز دیده شده است در بامداد 27 آبان سال 1378 شمسی رصد کنندگان دربارش شهابی اسدی سه هزار شهاب را در یک ساعت شمارش کردند .
ZHR
تعداد شهابهایی که در هر بارش شهابی در آسمان دیده می شوند برحسب واحدی به نام (ZHR ( Zenithal Hourly Rate اندازه گیری می شوند واحد مزبور بیان کننده شمار شهابهایی است که بدون استفاده از ابزارهای چشمی(چشم غیر مسلح) در هر ساعت دیده میشوند. کلاً ZHR مقدار ثابتی نیست و برای هر رگباری فرق می کند معمولاً غنی ترین رگبهای شهابی رگبار مردادماه بر ساووشی و رگبار جوزا یا دو پیکر است.
از آقایان شعیب،حسینی،آزادحسن،رهبر وتمامی افرادی که مرا در تهیه این وبلاگ یاری نموده اند تشکر فراوان میکنم.