طيف نگار
میدانیم نور مرئی جزئیاز گستره ی امواج الکترومغنطیسی است و هنوز نور مرئی اهمیت ویژه ای برای ستاره شناسی دارد ،زیرا به سادگی به جو زمین نفوذ می کند و به سهولت توسط چشم انسان مشاهده میشود.
طيف نمايي يكي از مهمترين عرصه هاي اختر – فيزيك (علمي كه در آن به مطالعه ساختار فيزيكي ستارگان نظير دما، جرم چگالي پرداخته مي شود و در آن از تكنيك هاي نورسنجي، طيف سنجي ، عكس برداري و تداخل سنجي استفاده مي شود) سرعت دور شدن جرم و عمر ستاره (از روي دماي ستاره) پي ببرند.
رنگ نور هاي متفاوت وقتي كه بوسيله شيشه يا محيط هاي شفاف ديگر شكسته شوند به درجات مختلفي خم مي شوند. بدين ترتيب نور سفيد كه از تمام رنگ ها تركيب يافته است بر اثر شكست به رنگ هاي گوناگون تجزيه مي شود و طيف كاملي از رنگ ها را تشكيل مي دهد.
نيوتون براي حل اين مشكل ، تلسكوپي را طراحي كرد و ساخت كه به جاي عدسي در آن از آيينه استفاده مي شد. قطر اولين نمونه به سختي به يك اينچ مي رسيد. هنگامي كه نيوتون اين تلسكوپ را به جامعه سلطنتي درسال 1671 م معرفي كرد، توانست شهرتش را به عنوان يك دانشمند ثابت كند.
تا يك قرن بعد از ساخت اولين تلسكوپهاي نيوتون، ستاره شناسان با چنين ابزار كوچكي كارشان را انجام مي دادند. اما، با افزايش مهارت ابزار سازان درساخت تلسكوپ هاي بزرگ، اينها ابزار جديد ستاره شناسان شد. تلسكوپها درستاره شناسي مهم هستند، زيرا نور را جمع آوري كرده و متمركز مي كنند هر چه تلسكوپ بزرگتر باشد نور بيشتري را جمع آوري مي كند. بنابراين، ستاره شناسان هنوز سعي مي كنند تلسكوپ هاي بزرگتري بسازند تا نور بيشتري را از اجرام سماوي جمع كنند. مانند تلسكوپ اصلي نيوتون – بيشتر تلسكوپهاي جديد به جاي عدسي از آيينه استفاده مي كنند تا از تجزيه نور به مؤلفه هاي رنگي آن جلوگيري نمايد.