انجمن نجوم بوعلی سینای گلپایگان

 به گفته آلن بین ( خلبان بخش ماه نشین سفینه فضایی در ماموریت آپولو12در نوامبر 1969 ):«تنها چیزی که می توانید از سطح ماه ببینید یک کره زیباست که بیشتر رنگ سفید (ابرها) ، کمی آبی (اقیانوس ها) و تکه هایی زرد (دشت ها) دارد و در بعضی جاها کمی پوشش گیاهی سبز رنگ هم دیده می شود .» در واقع عکس ها نیز همین را نشان می دهند .

از مدارهای پایین زمین (از جمله ارتفاع 340کیلومتری ایستگاه فضایی بین الملل آی اِس اِس ، بسیاری از ساخته های بشر شامل جاده ها ، خطوط راه آهن ، مناطق زراعی و حتی کشتی ها دیده می شوند و اگر دقیقا بدانید باید به کجا نگاه کنید ، دیوار بزرگ چین را نیز می توانید ببینید . اما ماه بیش از یک هزار بار دورتر است و چنین اجرامی از این فاصله حتی با یک تلسکوپ بزرگ هم قابل رویت نیست .

پس این تصور موهوم از کجا آمده است ؟

به نظر می رسد از کتابی نوشته ریچارد هالیبرتون در سال 1938 سرچشمه گرفته باشد؛ «دومین کتاب شگفتی ها » که در آن گفته شده بود دیوار بزرگ چین تنها ساخته بشر خواهد بود که از ماه دیده می شود !

آقای هالیبرتون چه نفوذ و اعتباری داشته که 70 سال بعد افسانه اش هنوز بر سرزبان ها می چرخد!

منبع : ماهنامه آسمان شب